ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' ศากย, ศากยะ '

    ศากย, ศากยะ  หมายถึง [สากกะยะ] น. ชื่อวงศ์กษัตริย์วงศ์หนึ่งในเมืองกบิลพัสดุ์ เรียกว่าศากยวงศ์, เรียกกษัตริย์ในวงศ์นี้ว่า ศากยะ. (ส. ศากฺย; ป. สกฺย).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • ศากย, ศากยะ

    [สากกะยะ] น. ชื่อวงศ์กษัตริย์วงศ์หนึ่งในเมืองกบิลพัสดุ์ เรียกว่าศากยวงศ์, เรียกกษัตริย์ในวงศ์นี้ว่า ศากยะ. (ส. ศากฺย; ป. สกฺย).

  • ศากยเกตุ, ศากยพุทธ, ศากยมุนี

    น. พระนามพระพุทธเจ้าผู้มีเชื้อสายศากยวงศ์. (ส.).

  • ศากยเกตุ, ศากยพุทธ, ศากยมุนี

    น. พระนามพระพุทธเจ้าผู้มีเชื้อสายศากยวงศ์. (ส.).

  • ศากยเกตุ, ศากยพุทธ, ศากยมุนี

    น. พระนามพระพุทธเจ้าผู้มีเชื้อสายศากยวงศ์. (ส.).

  • ศาฎก

    [ดก] น. ผ้า. (ส. ศาฏก; ป. สาฏก).

  • ศาฐยะ

    [สาถะ] น. สาไถย, ความคดโกง. (ส.; ป. สาเถยฺย).

  • ศาณ ๑

    น. หินลับมีด, หินเจียระไน. (ส.).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒